پیشانی

همان لحظه ای که خانه رسیدم ، مانتوی طوسی کم رنگ نخی خودم را از تنم درآوردم و روی مبل پهنش کردم و به جان پایین مانتو که لکه ی خونی به اندازه ی سکه ی صد تومانی ریخته شده بود ، افتادم . کاسه ای را پر از آب کردم و انگشت سبابه را خیس کردم و چندین بار روی آن کشیدم . حتا ذره ای از خون پاک نشد . دستمال تمیزی آوردم , خیسش کردم و با تمام قدرتم روی آن کشیدم . لکه پخش و شعاعش بیشترشد و رنگش از قرمز به صورتی عوض شد . متوجه شدم کسی با کلید در را باز می کند , هادی بود . قبل از اینکه کفش هایش را در بیاورد مانتو را مچاله کردم و داخل لباسشویی انداختم و کمی پودر لباسشویی ریختم و دکمه ی سفید را که از بس فشار داده بودم رنگش عوض شده بود, زدم و با صدای بلند به هادی سلام کردم .

هادی روی مبل لم داد . صدای دور تند آخر لباسشویی را که شنیدم بلند شدم و منتظر تمام شدن کار لباسشویی شدم . لباس را در آوردم و بردم تا روی نرده ی ایوان پهنش کنم و در ایوان را باز گذاشتم . هادی رو به روی تلویزیون خوابش برده بود 

امروز , ساعت حدود ١٢ بود که به خانه برمی گشتم , خیابان دادستان مثل همیشه خلوت بود و عادت داشتم همین که از جلوی مغازه ی لوستر فروشی رد می شوم , نیم نگاهی به بزرگترین لوستر آن که بلورهای آبی رنگ دارد و به صورت دورانی چیده شده ,نگاه کنم و تا چند دقیقه برآورد کنم که چه زمانی می توانم آن را برای پذیرایی خانه بخرم . اما امروز ،با روزهای دیگر فرق داشت با نیم نگاه مخصوص و همیشگی خودم , ماشین به کسی خورد و برآورد هزینه و زمان به شوک و سکوت تبدیل شد. پراید زیتونی من وسط خیابان متوقف شده بود و من از آن پیاده شدم .مردی که صورتش سمت زمین بود و دو زانو زمین افتاده بود را دیدم که به ماشین خورده بود . با تمام صدایم , صدایش کردم ：''آقا مگه نمی بینی ماشینو ؟ چرا خودتو می ندازی جلوی ماشین ؟ کوری؟'' صورتش را بلند نمی کرد و من ادامه دادم： "من شماها رو می شناسم , خودتونو می ندازید جلوی ماشین مردم که ازشون پول بگیرید , پاشو برو خدا روزیتو جای دیگه حواله کنه "

نزدیکش شدم از گوشه ی لباسش گرفتم و صورتش را که بلند کرد از گوشه ی پیشانیش خون غلیظی زمین می ریخت . مردی با سن سی و خورده ای بود که موهای بلوطی و تیپ و ظاهر تمیز و مرتبی داشت , کلمه ای حرف نزد و من از اینکه نقشه اش برملا شده بود خوشحال بودم ,چشم هایش را دیدم و جمله ی آخرم را روی خون پیشانیش مالیدم ："من نه پولی دارم بهت بدم نه خام رفتارات می شم" و سریع سوار ماشین شدم و راهم را به سمت خانه کج کردم . ماشین را حیاط بردم و خون روی آن را تمیز کردم ناگهان قطره ای خون روی لباسم دیدم و سریع به سمت خانه رفتم تا قبل رسیدن هادی پاکش کنم.

پای مبلی که هادی خوابیده بود نشسته بودم و به صفحه ی تلویزیون که بیصدا بود و فیلمی طنز را نشان می داد , خیره شدم . ناگهان صدای هادی را شنیدم ： نگار, اون لباستو که توی ایوان پهن کردی, شستی ؟؟؟؟ چرا یه قطره خون روش مونده؟ 

تقصیر توإ

کوچیک بودنش رو که کنار بذاریم , دخالت های بقیه رو هم یه جای دیگه , هوای نا مشخصشم یه جوری اون ته تها بذاریم که دیده نشه , کلا از نظر من جای مناسبی برای زندگی نبود 

می گم "نبود" چون حالا تو توو اونی , و من دشمنیمو پس گرفتم 

شهر تو حالا بهترین جای دنیاس همون جایی که امکان نداشت دقیقه ای به تنفرم ازش فکر نکنم و حالا تبدیل شده به زیباترین و یونیک ترین جا برای زندگی , برای نفس کشیدن .

من که نمی دونم چه جادویی به کار بردی ولی انگشت اتهامم دیگه سمتش نیس , با خودش مهربونم و همه چیش برام جالب میاد 

شهر من شیراز و اصفهان نیس که مظر توریستا و مسافرارو جلب کنه و اونارو به حیرت واداره و مبهوتشون کنه, همینش خوبه که من شهرمو به خاطر خودش دوست دارم و شهر من چیز خاصی واسه مطرح کردن نداره

چون وقتی بهش علاقه مند می شم بقیه و خودت ممکنه فکر کنین به خاطر نقش جهان یا باغ ارمه که باهاش دوست شدم ولی حالا که هیچ چیزی نداره ولی الان راحت می دونم ادعا کنم همه ی علاقه م به شهر به خاطر توإ 

حتا اگه وقتی کره ی زمینی جلوی روت باشه بگردی و بگردی و بگردی و شهری به اسم شهر خودت پیدا نکنی , کشوری به اشم وطنت رو حتا پیدا نکنی .

اصلا به قول خود خدا که گفته قسم به شهر ... پس قسم به شهر من چون تو توشی 

دیگه واسم مهم نیس دیگران به شهرم چطور نگاه می کنن , مهم اینه من بهش به چشم یه جای سورءال نگاه می کنم و حالا دیگه می پرستمش 

حتمن ورد جادویی خوندی و روی من اثر کرده که اینقد عوض.شدم 

مخصوصن اون روزی که شوخی از کشورای دیگه جرف زدیم و وقتی گفتم می رم .... گفتی پس من چی ؟ 

شهر من

رقص من 

قدمای من 

 هرروز که میام بیرون تصور می کنم توی یه کارناوال عظیم حیواناتم و من لاکپشت اونام 

من عاشق دیدن تو توی شهرمونم 

عید رفتی گشتی و من گفتم عید خوبد بود بر خلاف چیزی که تصور می کردم چون توو شهری بودم جه قبلن بودی و بعدن هم خواهی بود 

پس درود و لعنت بر شهر تو , شهر من , شهر خودمون